دست، اندامی در انتهای اندام جلویی برخی از مهره داران است که تحرک و انعطاف پذیری زیادی در انگشتان و در کل اندام از خود نشان می دهد. از مفصل مچ دست، استخوان های کارپال، استخوان های متاکارپ و فالانژها تشکیل شده است. این انگشتان شامل یک انگشت شست میانی (در صورت مشاهده با کف دست به سمت پایین)، شامل دو فالانژ و چهار انگشت است که هر کدام شامل سه فالانژ است.

وظیفه اصلی دست در همه مهره داران به جز انسان حرکت است. حرکت دوپا در انسان دست ها را برای یک عملکرد تا حد زیادی دستکاری آزاد می کند. در پستانداران، نوک انگشتان با ناخن پوشیده شده است - تخصصی که دستکاری را بهبود می بخشد. کف دست و قسمت زیرین انگشتان با چین هایی مشخص شده و توسط برجستگی هایی به نام اثر کف دست و اثر انگشت پوشیده شده است که برای بهبود حساسیت لمسی و چسبندگی عمل می کند. برآمدگی های اصطکاکی در الگوهای کلی قرار گرفته اند که برای هر گونه خاص است اما در جزئیات متفاوت است. هیچ دو فردی شبیه هم نیستند و در انسان ها از الگوها برای شناسایی استفاده می شود. انگشت شست معمولاً در زاویه ای متمایز از سایر ارقام قرار می گیرد. در انسان و میمون‌های بزرگ در مفصل کارپومتاکارپال می‌چرخد و بنابراین با انگشتان دیگر مخالف است و ممکن است در ترکیب با آنها برای برداشتن اجسام کوچک استفاده شود.